Rien ne va plus voor bingokoning Willy Michiels. De eenvoudige boerenzoon uit Haaltert vergaarde een megalomaan fortuin met gokautomaten en andere kansspelen. Rijk geworden door anderen geld te laten verspelen dus. Vandaag doet hij op zijn 78ste een stap opzij, noodgedwongen weliswaar. Investeringsgroep Waterland duwde hem zonder pardon naar de exit van zijn casino in Knokke en het Belgische Napoleon Games, één van de grootste goksites die ons kent.
Hoe Willy Michiels zichzelf voelt nu de Belgische-Nederlandse investeringsgroep Waterland hem aan de kant heeft geschoven, is onduidelijk. Volgens de media bleven oproepen op zijn mobiel telefoonnummer onbeantwoord. Enkel Roger Coppens, vriend en partijgenoot bij Open-VLD, hem belt. “Willy is met vakantie. Dat verbaast me trouwens niet, de laatste tijd zit hij doorgaans in Frankrijk of Knokke om zijn tijd door te brengen.” Michiels moet overigens niet treuren bij de verkoop van Napoleon Games: hij ‘verliet het pand’ zowaar 35 miljoen euro rijker, enkel en alleen het Casino van Knokke en domeinnaam napoleongames.be ‘armer’.
Opgegroeid als boerenzoon
De vader van Michiels was een bedreven landbouwer uit Kerksken, nabij Haaltert in Oost-Vlaanderen. Hij leerde zoonlief Willy kersen plukken en na de Tweede Wereldoorlog speelden ze het verboden spel “anker en zon” op de lokale markt. Het moet in de familie gezeten hebben, want enkele jaren later begon Willy Michiels voorzichtig te ondernemen. Gek was hij op Amerikaanse jukeboxen, die hij dan ook probeerde te verdelen over heel wat cafés in het land. Een éérste stap richting zijn fortuin dat onder andere Napoleon Games, het casino van Knokke en heel wat vastgoed zou omarmen. Dat zijn zoon een gigantisch fortuin bijeen zou rapen en de Napoleon Games app bij menig mens op de smartphone terug te vinden zou zijn, dat zal vader Michiels terug in de tijd wel niet gedacht hebben.
Illegale praktijken
Toen de Belgische wetgever haar oog plaatste op het hele gokgebeuren en de jackpot verbood, was het echter al te laat: Willy Michiels was schatrijk geworden met de éénarmige bandiet. Twee Italianen hadden de markt in Wallonië in Brussel veroverd, maar Willy Michiels, die kreeg Vlaanderen.
Politici lieten hun echter niet graag zien in gezelschap met de befaamde Bingokoning. Maar daar wist Willy Michiels een stokje voor te steken. In 1970 werd hij verkozen als burgemeester van Haaltert voor de toenmalige CVP, nabij zijn geboorteplaats Kerksken, waar hij ook later Napoleon Games op poten zou zetten. Iedere verkiezing opnieuw veegde de multimiljonair de vloer aan met zijn tegenstanders, door alles te sponsoren wat er maar te sponseren viel. Een Willy Michiels Stadion, een Willy Michiels Orkest,… noem maar op. Als het bestond, dan sponsorde hij het.
Echter vloog Michiels eind jaren tachtig in de gevangenis. De gerechtsdiensten waren het beu dat, telkens ze een café of restaurant binnenvallen ter controle van bingo-automaten of illegale/verboden gokmachines, het erop leek dat de uitbater getipt was en alle apparatuur verborgen werd. Uiteindelijk werd een inspecteur van de Brusselse politie ontmaskerd als tipgever voor Willy Michiels en vloog hij de cel in. De zaak? Die verjaarde..
Maar bij éénmalige corruptie bleef het niet uit. Een tiental jaar later, enkele weken voor de kansspelwet zou worden gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad, werd Willy Michiels opnieuw gearresteerd. Dit keer omdat hij Jean-Pierre W., een topambtenaar bij het ministerie van Financiën, voor ténminste 510.000 oude Belgische frank had omgekocht. Dat geld werd dan ook aangetroffen in lege pakjes sigaretten in de woonst van deze tijdens een huiszoeking. Hij werkte als expert in het comité dat zich bezighield met het opstellen van de eerste Kansspelwet. Naast het geld ontving hij bovendien 21 peperdure flessen Chateau Petrus en een gratis vakantie naar de villa van bingokoning Michiels aan de Azurenkust.
Ook vloog Michiels inmiddels in de nor voor enkele maanden op verdenking van verduistering van gestolen cheques met behulp van een netwerk zwendelaars. Hij werd zelfs achtervolgd voor een eventuele betrokkenheid bij drugstrafficking, maar hiervoor werd hij echter nooit veroordeeld.
Michiels zelf? Die ontkende niet eens. “Tijdens die periode was het de gewoonte om je vrienden nu en dan eens een cadeautje te geven.” verdedigde Willy Michiels zich in de rechtbank. “Ik heb in der tijd méér dan 400 beladen met geschenken. Ook aan de gouverneur, belastingcontroleur en aan andere ambtenaren.” En toen hij enkele weken later de eerste Kansspelwet onder de loep nam, was Michiels niet mild met commentaar: “Het lijkt er op dat de casino-exploitanten méér hebben betaald dan ik.” Uiteindelijk kreeg bingokoning Willy Michiels 3 jaar cel met uitstel toen hij in beroep ging.
Vastgoedimperium
Door de jaren heen bouwde Michiels, alias ‘den chipper’ (bijnaam naar een oud caféspel uit de buurt) of de ‘bingokoning’ niet alleen enkele lucratieve bedrijfjes uit, maar ook een imperium aan vastgoed. Zo bezit Willy Michiels onder méér toplocaties in Brugge en andere steden, gebouwen waarvan de waarde in de miljoenen ligt.
Hij stortte zich uiteindelijk ook op de markt voor online gok- & kansspelen. Website napoleongames.be, bekend voor haar plezierige reclamefilmpjes op televisie “Napoleon Games: Play when feeling lucky”. Vandaag de dag is het nog steeds één van de meest populaire goksites in België.
De verkoop van Napoleon Games heeft de familie Michiels overigens geen windeieren gelegd. Hun vermogen wordt door website “De Rijkste Belg” geschat op een honderddertigtal miljoenen euro’s. Naast kastelen, huizen en een compleet centrum voor paarden, bezit Willy Michiels ook een collectie oldtimers en sportwagens zoals Ferrari, Lamborghini en Mercedes.
Exit Willy Michiels bij Napoleon Games
Maar hoe slaagde investeringsmaatschappij Waterland er in om Michiels aan de kant te schuiven?
Met een kapitaalsverhoging van maar liefst 32.5 miljoen euro zou hij compleet buitenspel gezet worden, aldus de website “De Rijkste Belgen”. Waterland neemt de controle van de groep Napoleon Games (die onder meer ook het Casino van Knokke bezit). Die overname is echter geen eenvoudige klus. Michiels bouwde een hele cluster aan vennootschappen uit die weinig transparant zijn.
Dochter Mieke Michiels neemt nu de touwtjes in handen van investeringsgroep FICO (kort voor Flanders Investment Company), het bedrijf van Willy Michiels dat al zijn vastgoed en ondernemingen beheert.